Cmentarz w Niemojkach jest nieznany ponadlokalnie. Tymczasem zlokalizowanych jest na nim ok. 10 obiektów zabytkowych (obecnie tylko część indywidualnie wpisana do rejestru), w tym kilka wybitnej klasy – większość z nich pochodzi jeszcze z I poł. XIX, a „najmłodsze” z trzeciej ćwierci XIX w. Dzięki temu możliwe jest m.in. zabezpieczenie materiałów z pokładów dawno wyczerpanych – np. wapienia dębnickiego (tzw. „czarny marmur”), którego użycie w XIX w. było już incydentalne, a który był wykorzystywany w najlepszych realizacjach baroku, również na Wawelu.
Nie jest to jeszcze projekt w ścisłym sensie, raczej plan, Fundacja po przeprowadzeniu I etapu zamierza jednak przygotować dokumentację i doprowadzić do przywrócenia świetności największym obiektom niemojkowskiego zespołu. Szczególnym wyzwaniem – wartym jednak każdego wysiłku! – będzie grobowiec płk. Katerli. O ile jego katastrofalny stan tylko zachęca do podejmowania dalszych działań, to brak jakiejkolwiek dokumentacji pokazującej jego wygląd z czasów bardziej dlań łaskawych, nie mówiąc o treści tablic itd., obecnie nie pozwala myśleć o restauracji tego dzieła, a co najwyżej jego zabezpieczeniu jako malowniczej ruiny.
GROBOWIEC KATERLI (© by arch. Ireneusz Kossakowski)
Obiekt w stylu eklektycznym, z wyróżniającymi się ogromnymi, flankującymi akroterionami wystającymi poza bryłę obiektu. Akroteriony te być może mają przywoływać na myśl zburzony łuk nad nieistniejącą bramą. Układ osiowy, nad szczytem tympanonu widać pusty postument. Podstawowym porządkiem jest zredukowany styl dorycki. Obiekt posiada stereobat, kolumny. Pilastry ze stylbatami oraz kanelowaniami. Poziom belkowania zredukowany do geometrycznych głowic-tryglifów – z wyrytymi krzyżami oksytańskimi oraz pustymi metopami. Między nimi plateau. Tympanon podtrzymywany przez abakusy.
KATAKUMBY DOBRZYŃSKICH (© by arch. Ireneusz Kossakowski)
Grobowiec z katakumbą naziemną otwartą, w formie kolumnady z podcieniem. Budowla wolnostojąca, murowana, tynkowana, z dachem jednospadowym. Front składa z piętra kolumnady oraz części ślepej. Kolumnada w interwale A x A x A. Kolumny w przekształconym porządku toskańskim – piętro trzonu w formie mniejszych, narożnikowych kolumn w porządku toskańskim bez bazy, w układzie A x B x A przechodzących w pilastry. Pilastry te nawiązują być może do ślepych tryglifów, posiadają zredukowany mutulus. Między pilastrami wypełnienie – plateau w formie ślepej ściany opadającej rozwartymi łukami do poziomu kapiteli kolumn. Front z proporcjami poziomymi, zapewne w złotym podziale. Kolumnada zwieńczona gzymsem, nad którym symetrycznie umieszczone trzy krzyże łacińskie na postumentach w formie klasycznych baz. Z boku budowla rozrzeźbiona, posiada dwie części- część komorowa oraz od frontu- część katakumbową z bocznym wejściem. Cześć komorowa od strony frontu posiada boniowania na narożnych pilastrach. Front części komorowej posiada aedicule, w której zapewne umieszczone były inskrypcje nagrobne. Pilastry tylne boczne bez detalu, bez baz. Zaznaczona część dachowa z poziomym gzymsikiem.